Ik heb de boeken er eens op nageslagen, maar dit is de derde keer dat er van mij verwacht wordt dat ik een startgedicht over thee schrijf. In 2013 en 2019 was dit ook het onderwerp. Toen vond ik het al lastig om over thee iets te schrijven en dat is nog steeds niet veranderd. Daarom bij hoge uitzondering grijp ik terug op het gedichtje uit 2013. Zelf was ik de tekst alweer vergeten, maar het klinkt nog steeds wel aardig.
Thee wordt bij ons thuis weing geschonken
De laatste jaren heb ik het nooit gedronken
Nu ik daar door nood gedwongen over schrijf
Denk ik: Thee heeft eigenlijk niets om het lijf
===
Een kop heet water met gedroogde blaadjes
Met wat koek of soms een paar chocolaadjes
Maar voor anderen is thee drinken een ritueel
Ze drinken het graag met anderen en ook veel
===
Vergeet dan ook niet tante Bep en tante Jansje
Met wat oude dames in 't bekende theekransje
Maar moderne dames zoals mijn oude tante Fie
Noemt 't theekransje thans deftig mijn high tea
===
Voor de fotograferende plusser valt het niet mee
Wat foto's te maken van een smakelijk kopje thee
Bij het dichten ondervond ik 't dit keer aan de lijve
't Blijft lastig over thee 'n goed gedicht te schrijven
===
Maar ja, bij elk onderwerp dat komt ben ik de pineut
Zoek ik eerst wat troost bij een vers gezet bakkie leut
Ik vergeet de thee, de kopjes, de muts of het theelicht
En schrijf dan razendsnel 'n keurig eind aan dit gedicht
===
Benneke